EPDK ile sektör arasındaki iletişimin önemini sürekli olarak vurguluyoruz. Ancak kastettiğimiz bu iletişim, iftar sofralarında yapılan sohbetler ya da herhangi bir sempozyumun kahve arasında yapılan ayaküstü sohbetler değil. Tabii ki bunlar da önemli ancak daha da önemli olanı, yapılan mevzuat düzenlemeleri esnasında karşılıklı görüş alışverişlerinde bulunmak, birbirini dinlemek. EPDK ile sektör birbirlerine rakip iki futbol takımı değil ki, aynı sahada aynı zaman dilimlerinde antrenman yapamasınlar. EPDK tabii ki düzenlemelerinde öncelikle tüketiciyi düşünerek hareket edecek. Ancak bu, bazı düzenlemelerin ve uygulamaların “Sektöre rağmen” mantığı ile yapılması için gerekçe olmamalı.

EPDK dağıtım şirketleriyle mahkemelik. Benim aklıma bir çırpıda gelen örnekler, 60 bin ton satış şartının ilk yıl aranmamasıyla ilgili bir düzenleme -Danıştay bunda davacı şirketi haklı buldu-, istasyonsuz bayilerin beyaz ürün satamayacağına ilişkin düzenleme -mahkeme o dönemde uygulama henüz başlamadığı için takipsizlik kararı vermişti- ulusal marker tesliminde banka teminatı uygulaması -dava devam ediyor. Hatta önümüzdeki günlerde yürürlüğe girmesi beklenen Petrol Piyasası Fiyatlandırma Sistemi Yönetmeliği’nin de sektör tarafından Danıştay’a götürülmesi kesin gibi. Bunlar en bilinen örnekler.

Bayiler de EPDK ile mahkemelik. Lisanslandırma sürecinin başındaki 57 bin YTL’lik cezalar mahkeme mahkeme geziyor. Tabii ki içlerinde gerçek anlamda lisanssız satış yaptığı için bu cezayı hakedenler var. Ancak sahadan bizzat gözlemledik ve gördük ki, lisans başvurusu olduğu halde ceza alanlar ya da lisansını son tarihten bir kaç gün sonra aldığı için ceza alanlar hatta istasyonu faaliyette olmadığı halde ceza alanlar oldu. Şimdi bu cezalar da o mahkeme senin bu mahkeme benim geziyorlar.

Bayilerden iki örnek. Geçtiğimiz hafta elimize geçen bir mahkeme kararına göre, köy pompasıyla satış faaliyetinin lisansına  işlenmesi amacıyla EPDK’ya başvuran bir bayi, başvurusuna aylar boyunca yanıt alamamış. Sonra da cezayı yemiş. Ardından mahkeme süreci gelmiş ve sonunda ceza mahkeme kararıyla iptal edilmiş.

Yine geçtiğimiz günlerde öğrendiğimiz bir başka mahkeme kararına göre de EPDK’nın lisans başvurusunda asgari mesafe tutanağı istediği bir bayi, açtığı davayı kazanmış. Mahkeme, EPDK’nın daha önce yaptığı düzenlemeler gereği bayiden asgari mesafe tespit tutanağı istenmemesine karar vermiş, EPDK’nın bu yöndeki kararını bozmuş.

Bunlar gibi çok sayıda örnek bulmak mümkün. Eminim ki, EPDK’nın da lehine sonuçlanan bir çok dava vardır. Yalnız burada önemli olan konu, açılan davaları kimin kazanıp kimin kaybettiği değil, sektör ile EPDK’nın sık sık mahkeme kapıları ardında karşı karşıya gelmesi.  

Bu tür sorunların, öncelikle çıkmadan çözülmesi gerekiyor. Bunun yolu da EPDK ile sektörün diyaloğunun ve görüş alışverişinin artması. Başka bir yolu yok. Aksi halde hem yargı kurumları sürekli olarak bu tür konularla meşgul edilmeye, hem de milli servet heba olmaya devam edecek. Asıl görevi sektörü düzenlemek olan EPDK ve asıl işi ticari faaliyet olan sektör oyuncuları enerjilerini ve zamanlarını bu tür davalarla harcamamalı.

01.10.2008